FETH' ÜL RABBANİ

1.MECLİS NOTLARI

*Kader başa geldiği zaman, gönderene kafa tutmak, inancı öldürür. Tevhid nurunu söndürür. Tevekkül ve ihlası yok eder.

*İman sahibinin kalbi, niçin ve neden oldu gibi sözleri bilmez. Belki şundan veya bundan oldu gibi yersiz lafları da dile getirmez. Bildiği tek şey vardır; o da:

Hoş geldi; safalar getirdi.

*Evlad! Başına gelecek bir iş olursa, sabır eli ile karşıla. Şifa buluncaya kadar dur. Bağırma; çağırma. Şifa gelirse, şükür eli ile al. Bu hale geldiğin zaman en güzel şeyi bulmuş olursun.

*Bir adam Peygamber S.A efendimize geldi:

‘ Seni seviyorum, ya Resulallah.’ Dedi. Peybamber efendimiz şöyle buyurdu:

‘ O halde fakirlik haline razı ol.’

Bir kişi yine yanına geldi:

‘ Ben Allah’ı seviyorum.’ Dedi. Peygamber A.S efendimiz buna şunları söyledi:

‘ O halde, bela gömleğini giy. Allah ve Peygamber sevgisini fakirlik hali ve bela takip eder.’

Bundandır ki, birçok iyiler şöyle derler:

Bela velilere gelir. Ta ki, bir iddia peşine koşmayalar. Böyle olmasaydı herkes velilik iddiasında bulunurdu. Allah, bela anında dimdik durmayı iyilere verdi. Fakir ve ihtiyaç hali ise bu sevginin gereğidir.

Ya Rabbi, bizi ateşten koru. Dünya da iyilik, ahirette yine iyilik ver.