ELİF MİSALİ

İçten samimi bir Elif’ le başlayalım sözlerimize.
Elif aşkın sesi olarak kazınmış hafızamda. 

Mevlanam diyor ki: Aşk da tıpkı Elif gibidir, isminde gizlidir lakin okunmaz. O olmadan besmele sese gelmez. O her şeyin içindedir ama hiçbir şey de görünmez. Mevlanamın da dediği gibi Elif; çığlık içinde sessizliktir. Aşikar olanın içinde gizliliktir ve dahi saklıdır içinde herkesin Elif.

En derinlerinde bir Elif'i kalmıştır herkesin. Bir yutkunmada takılır insanın boğazına. Kelimelerin düğümlendiği andır. Bir göz damlası kadar kıymetlidir. Bir bakıma da sırdır Elif ve öyle bir sır ki insanın hayatı ona kaimdir. Tüm destekçisi bir harftir aslında insanın. Bazen hayata karşı dimdik durabilmek, tüm zorluklara göğüs gerebilmektir. Bazen bir aşk hikayesi bazen bir direniş bestesi bazen sessizliktir…

İnsan dediğin hayatta Elif gibi, secdede ise Vav misali olma gayesiyle yaşayabildiği kadar insan. İnsan diyoruz işte anlayacağın noksan diyoruz. İnsan dediğin unutuyor Elif’ ini. Elif’ e sağır oluyor çoğu zaman. Mayhoşluk sarıyor her yanımızı dik duramıyoruz hayata karşı. Dilimiz imtihan dünyası dese de her seferinde kalbimiz dünya kokuyor. Dışımız dik dursa da içimiz kambur kalıyor.
İçi kambur olan insan noksan insan…

Elif gibi yaşamıyor Elif gibi sevemiyoruz. 

Demem o ki Elif gibi olabilirsek gerçek aşka ulaşabileceğiz. Nefsimizi terbiye ettiğimiz gün hayatta Elif misali olduğumuz gündür. Yer yer gemileri yakmak yer yer kendini kor ateşlere atmak Elif olmak. Kimsesizlerin kimsesini bulmak  Elif olmak. 

 Vav misali eğildiğin secdeden Elif misali yükselerek arşa ulaşmak Elif olmak …