GECE MAVİSİ

Gece siyaha çalan maviliğinde sessizleşirken 
Yıldızlar teker teker sökülüyorken gökyüzünden 
Ben senin teninde  kaybolup gidiyordum 
Kokun tüm bahar çiçeklerini anımsatıyordu adeta mest oluyordum 
Gözlerine bakarken aslında dalıp gidiyordum 
Hür maviliklere çıkartıyordu beni zümrüt gözlerin 
Ben  kanat çırpıyordum maviden yeşile 

Sen güzelliğin tanrıçası sen 
Kuşlar senin için ötüyordu
Bahar sana gülümsüyordu 
Sonsuzluğun tecellisi gözlerinde görünüyordu 
Sevgi kuşatıyordu  tüm bedenini 

Ellerin diyorum ellerin 
Duaya açılan eller gibi tertemiz 
Saçların ipekten bir benzeyiş  
Ama olsam açılır seni görünce gözlerim 
Dilim tutulur bu ne aksilik 

Diyarı alem içinde kalsak sen ve ben 
Geceyi bırakmasak hep saklasak
 Rüzgarlara yön versek yeniden   
Yağmurla mest olsak şimdiden 
Sussak hiç konuşmasak en derinden 
Kaybolmaya yüz tutsak inceden ...